Op de aanmelding stond dat de avond over 2 onderwerpen zou gaan: Discogs en platenwassers. Miko, Eric Sol en Sebastiaan hadden exemplaren meegenomen om de verschillen te kunnen demonstreren.
De opkomst was niet hoog. In de loop van de avond zou blijken dat de afwezigen beslist ongelijk hadden want de uitleg was bijzonder verhelderend.
De presentatie – van onze nieuwbakken voorzitter Sebastiaan - zelf is hier na te kijken (link naar dropbox) dus daar een gedetailleerd verslag van doen is overbodig. Maar Sebastiaan is niet voor niets leraar in het middelbaar onderwijs: dat merk je aan alles.
Een goed gestructureerd verhaal; kunnen improviseren waar nodig; en niet te vergeten: het audioclub-pluimage bij de les houden 😊. De uitleg begon met wat Discogs eigenlijk is, hoe het kon uitgroeien tot wat het nu is: een database met 15(!) miljoen releases. Maar ook een marktplaats voor cd’s, cassettes, elpees en ander materiaal (dvd’s, blu-ray’s) waarvan er in 2021 17,8 miljoen via Discogs verkocht werden. Sebastiaan gebruikte voorbeelden: hoe catalogiseer ik een cd of lp? Dat deed hij aan de hand van een “gemakkelijke” en een “moeilijke” cd. Een “gemakkelijke” cd is er één met een barcode; een “moeilijke” heeft veel minder gegevens en daarbij moet je een beetje improviseren om de juiste gegevens te vinden. Hetzelfde is van toepassing voor lp’s. De die-hards onder ons, die persé de goede persing in hun bestand willen hebben, gaan daarbij ‘tot het gaatje’: in de uitloopgroef van de plaat staan, vaak handmatig, gegevens gegraveerd die precies aangeven om welke uitgave het gaat.
Om te kunnen verkopen moet je bij Discogs aan allerlei voorwaarden voldoen: vooral op het gebied van verkoopvoorwaarden, aanleveren van verzendkosten en dergelijke. Dat kost enkele uren – of nog meer. Maar het is een Amerikaanse website en dus zul je het toch moeten invullen. Is dat belangrijk? Niet voor diegenen die Discogs alleen als bibliotheek gebruiken; wél voor diegenen die de website ook voor de verkoop benutten. De ene persing kan namelijk vele malen meer waard zijn dan de andere! En ook daarvan kwamen voorbeelden voorbij. Volgens Sebastiaan bleef iedereen goed bij de les – en hij kan het weten – maar er was één clublid die er met kop en schouders bovenuit stak: Frank! Ik mag verwachten dat hij zijn hele collectie binnenkort helemaal op orde heeft. 😊
Na de pauze nam Eric Sol de presentatie van de platenwassers voor zijn rekening. Want er stonden 2 totaal verschillende principes op tafel: een redelijk traditionele Project platenwasser en 2 Humminguru’s ultrasoon wassers. Beide werden ook live gedemonstreerd. Een Project werkt, zoals ook een Okki Nokki en anderen, als een soort waterstofzuiger: plaat erop; met een goede borstel en reinigingsvloeistof nat maken en borstelen; vloeistof (en vuil) afzuigen…en klaar! Wel één plaatkant tegelijk. En met veel herrie. De ultrasoon toestellen zijn veel stiller; poetsen 2 kanten tegelijk en werken volautomatisch. Zijn er dan geen nadelen? Jawel: 10 minuten per plaat is best lang en aangezien je ze zelf in Zuid-Korea moet bestellen is garantie een relatief begrip. Maar het resultaat bij beide machines was – in ieder geval visueel – uitstekend. Ik geef toe: ik heb een Okki Nokki maar werd nogal hebberig toen ik de demo van het ultrasoon apparaat zag. Dat wordt weer sparen….. Dank heren: het was een relaxte én leerzame avond.
