Wim Rodenburg van Audiomaat geeft vanavond een demonstratie over het ‘afstellen’ van de audioset. Enkele maanden geleden hebben we al een leerzame workshop van Rick Paap mogen beleven. Rick’s leermoment zat in de grote invloed van plaatsing van speakers als ook de overige componenten. Maar toch voornamelijk die invloed die enkele centimeters kunnen uitmaken. Wim richt zich vanavond op het verder afstellen en tweaken van de set.
Onze set bestaat vanavond uit Wim’s eigen bekabeling, een Metrum DAC, CEC CD-loopwerk, een Sugden geïntegreerde versterker en Harbeth luidsprekers. Alles bij elkaar een set van tegen de 10.000 Euro. In dezelfde prijs categorie als de vorige maand gedemonstreerde Audio Sphere audio set. Deze set is dan weer een set van een geheel andere orde, heel traditioneel in zowel ontwerp als design.
Zoals een niet RDW erkende keuringsmeester professioneel tegen een autoband aanschopt om een ‘analyse’ te doen zo liep ik bij binnenkomst in de zaal meteen richting de luidsprekers. Als erkend A.C.L. keurmeester klop ik professioneel met mijn vingerknokkel op de luidsprekerkast. En ik moet zeggen dat ik werkelijk aangenaam verrast werd door de ‘response’ die ik van de Harbeth luidsprekerkast kreeg. Ik had gehoord en gelezen dat Harbeth gebruik maakt van dunne behuizingen en dat de kast daarom duidelijk meetrilt en daarom een grotere invloed op de klank van de speaker heeft. Mijn kloppen op de luidsprekerkast deed echter geheel anders vermoeden. In plaats van een vaak akelige klinkend soort ‘tok…tok…tok, tok’ hoor ik meer iets van een aangenaam ‘pof…pof…pof, pof. Hé, dat is onverwacht, deze behuizing lijkt ‘doder’ te zijn dan de dikwandige en intern verstijfde luidsprekerkasten. Mooi dan ook dat Wim niet alleen was gekomen maar vergezeld werd door Jan Verlegh, de vertegenwoordiger voor Harbeth in Nederland. In de toelichting die Jan gaf op de filosofie van Harbeth komt inderdaad naar voren dat nou juist dunwandige behuizingen minder last hebben van de klankmatige doorwerking van kastresonanties. Dat de behuizing duidelijk’ zichtbaar’ kan zijn in het klankbeeld leerde ons de vele duidelijke meetstatistieken die Martin van den Hoff ons tijdens de demo in maart toonde (http://www.audioclub-limburg.nl/verslag/meten-weten). Het grote verschil is dat het onderzoek van Martin in het tegengaan van kastresonanties leidt naar grotere wandmassa en dat soortgelijk onderzoek van de BBC waar Harbeth zijn ontwerp op baseert, naar een dunwandige oplossing met minder bewegende massa leid. Maar er zit wel meer kennis in het ontwerp dan enkel een dunne wand. Mede door de maten en bevestiging zo te kiezen dat ontstane eigen resonanties verder door de verschillende kastplaten uitgedoofd worden.
In combinatie met de Sugden versterker klonken de Harbeth luidsprekers uiterst muzikaal. Als snel vergeet je dat je naar audio componenten luistert. En zo hoort het. Gewoon genieten van muziek. Maar wat heet ‘gewoon’. Gewoon is namelijk veel minder gewoon dan je zou denken, ook bij ons audio fanaten. Naast een juiste opstelling is er namelijk nog een basis factor die van duidelijke invloed op ‘de klank kwaliteit’. Dat is de netfase. Het is zo simpel, een stekker in het contact stoppen. Wat kan daar nou fout mee gaan? Volgens Wim veel, heel veel en hij heeft ook ervaren dat zelfs ingevoerde publiek/klanten zoals wij nogal eens de plank mis slaan. Vaker zijn we ontevreden over het geluid. Maar als Wim dan vraagt of alles ‘juist’ is aangesloten beantwoorden wij meer dan eens met het antwoord. Juist aangesloten? Hoe bedoel je? Nou of je de stekker niet ‘verkeerd om’ in het stekkerblok hebt gestoken.
Wim probeert ons vanavond dan ook duidelijk te maken dat je die stekker weldegelijk fout in je blok kunt steken. We luisteren eerst naar verschillende nummers om vertrouwd te geraken met het geluid. De apparaten staan nu allen in optimaal, dus in fase aangesloten. Eenmaal vertrouwd zet Wim de componenten uit fase. Het effect is evident. Minder ruimtelijkheid is wat mijn het eerste opvalt. Plat geluid zelfs en ook het laag is minder. Punt is gemaakt. Maar dan komt eigenlijk pas het probleem. Hoe weet je nu of een apparaat fase correct is aangesloten? Enerzijds laat deze demo horen dat je het gehoormatig zou moeten kunnen vaststellen. Maar dat is soms toch minder gemakkelijk dan het lijkt. Als hulp staat de fase zijde soms op de stekker aangegeven. Maar de correcte fase valt ook meet-technisch te bepalen. Wat je daarvoor nodig hebt is een multimeter en een punt waar je aarde kunt maken. Je gaat met die methodiek op zoek naar de laagste lekspanning.
Ik hoor vanavond eigenlijk niets nieuws. Het belang van correcte aansluiting op de netspanning is bij mij bekend. Toch moet ik erkennen dat Wim hier een uitermate belangrijke herhalingsles geeft. Ik wissel redelijk veel met apparatuur en ben door de tijd ben ik slordiger geworden. Wim schud mij luisterbewijs gevend dan ook weer klaarwakker.
Als we onze hifi set correct opgesteld en met de tips van Wim correct op de netstroom hebben aangesloten pas dan en niet eerder heeft het zin om serieus met ‘vervolg tweaks’ aan de slag te gaan. ‘Vervolg tweaks’ heeft Wim meer dan genoeg in zijn assortiment. Tip van Wim is om bij het uitproberen van tweaks te beginnen met het zoeken naar een of enkele goede stukken muziek die in kortere tijd ‘alles’ laten horen. Nummers waarbij jijzelf gemakkelijker verschillen kunt duiden.
Wim biedt via zijn bedrijf Audiomaat verschillende tweaks aan (http://audiomaat.nl/). Van kabels tot een soort disco lamp die niet flikkert, van poppenkastkussens die je op kabels legt tot een soort geperforeerd lucifer doosje. Leuke eenvoudig toepasbare tweaks. Tevens het soort tweaks waarbij de ware techneut zijn wenkbrauwen van afgrijzen doet fronzen omdat het effect niet eenduidig te verklaren is dan wel meet-technisch is aan te tonen.
We hadden er jammer genoeg te weinig tijd voor maar de vluchtige indrukken die we op het einde van de avond hebben gekregen van de met mineralen gevulde M-bags, de RIO 5 mk II ionen generator en de ASI Phase invertor, is dat zij allen toch een zekere invloed op het totaalplaatje uitoefenden. En positieve invloed wel te verstaan. Zo nam ik bij het deactiveren van de RIO ionen generator een effect waar dat je ook kunt waarnemen als je een subwoofer uitzet terwijl er bij voorbeeld enkel een viool speelt. Er verdwijnt ‘iets’. Wat er precies verdwijnt, is moeilijk te om schrijven. Maar het is iets met ruimte en rijkheid van het geluid. Interessant dus die tweaks. Je schijnt menig tweak ook thuis uit te mogen proberen want de uitwerking kan per ‘omgeving’ verschillen. Er is dus geen aankoopverplichting. Service noemen we dat.
Het was een lange avond en we waren op het laatst allen luistermoe. We wilden wel doorgaan maar konden niet meer. Een zeer geslaagde avond dus en ik denk dat ik namens de gehele groep spreek dat Wim welkom is om ons in de toekomst nog eens ‘een fine tune lesje te geven’ met makkelijk toepasbare tweaks. Win en Jan, hartelijk dank voor deze leuke avond en hopelijk tot ziens.
