Deze kreet kennen wij allemaal van dé pindakaasfabrikant Calvé. Maar hij is zeker ook van toepassing op JBL. Want velen van ons hebben òf zelf naar JBL luidsprekers geluisterd (of er van gedroomd) òf luisterden er indirect naar omdat vrijwel alle grote producties in de jaren ’80 en ’90 met JBL monitoren werden gemixt en/of gemastered.
JBL was bekend om een aantal redenen: een vol, rond geluid – hier en daar met een scherp randje vanwege de titanium dome – gecombineerd met een grote belastbaarheid en een imposant en origineel uiterlijk. Eind jaren ’80 gingen ook de ovalen 6x9 inch carspeakers hier in Nederland als warme broodjes over de toonbank; ik herinner mij nog dat Snel in Eindhoven een hele toren van JBL-dozen gewoon naast de kassa had gezet: was het snel afgerekend en kon het niet gestolen worden.
Maar ja, dat waren andere tijden. Daarna werd het relatief stil rond JBL. Inmiddels opgeslokt door de Harman Group waar ook andere grote merken toe zouden gaan behoren zoals Infinity en AKG. En zoals dat tegenwoordig gaat is Harman weer onderdeel van Samsung geworden. Groot, groter, grootst.
Deze keer mogen wij de importeur van JBL verwelkomen, zijnde Reference Sounds: spreekstalmeester is Nick Spier. Het is snel duidelijk dat Nick dit ‘kunstje’ vaker gedaan heeft en dat bedoel ik in positieve zin. Hij weet waar hij het over heeft; geeft een korte en puntige introductie van het merk en laat vooral gelegenheid tot luisteren en vragen stellen. Daarbij heeft hij vaak interessante anekdotes die de interesse van de clubleden zichtbaar verhogen. En dat hij een zwak voor de groep Haevn heeft wordt zonder meer duidelijk: hiervan kiest hij 2 nummers uit. Een prima keuze.
Wat heeft hij bij zich? Een hele JBL set – dus ook de electronica! In het centrum van de belangstelling de L82 classic MK II luidsprekers op eigen stands en zonder baffle. Dat is eigenlijk jammer want die hebben de juiste retro-look en zijn verkrijgbaar in oranje, blauw en zwart. Maar ik snap Nick wel want zo is de indeling goed te zien: 20 cm woofer en dome tweeter; ertussen is de opening van de bassreflex te zien. Verkoopprijs: 2.249,00 per paar; de ‘floorstands’ zijn 229,00 per paar. Heel schappelijk dus. Verder de draaitafel TT 350, inclusief element Audio Technica VM 95E voor 1.099,00; de SA 350 versterker voor 1.999,00; de CD 350 cd-speler voor 899,00; de MP 350 DAC en streamer voor 999,00; alles aangesloten met Transparent kabel. Gebruik van de laatste is logisch omdat Reference Sounds daar òòk importeur van is.
Hoe klinkt het? Héél kort samengevat: goed! Ehhhhhh..nee: uitstekend: zeker als de prijs er in meegenomen wordt. Zowel direct van de cd-speler met ingebouwde DAC als met gebruik van de externe DAC werd een mooi open geluidsbeeld neer gezet met een verbazingwekkend goed laag en vriendelijk middengebied. Ook het hoog was bijzonder aangenaam en, eerlijk gezegd, dat had ik niet zo verwacht met die titanium dome; die willen nog wel eens scherp, kil zijn. Dat was hier geenszins het geval.
De kwaliteit werd vooral duidelijk toen een stuk van de cd “Sketches of Seasons” van Atzko Kohashi & Eddy Koopman werd gespeeld. Dat is een cd die onder auspiciën van de bekende hifi-zaak Rhapsody is opgenomen met allemaal audiofiel materiaal en dat was te horen: het klonk ronduit fenomenaal. Sowieso had SoundHound moeite de gespeelde nummers te herkennen: er zaten nogal wat exoten bij. Ik beweer dan ook niet dat de playlist compleet is.
Soms werd overgeschakeld op een elpee die één van de leden bij zich had en ja, dan blijkt dat toch wat vlakker te klinken. Logisch natuurlijk: het element is hier duidelijk de beperkende factor en dat is niet vreemd met een verkoopprijs van rond de 50,00. Ik denk dat de draaitafel beter verdient en dat ook aan kan.
Een goede graadmeter is altijd hoe de leden zich tijdens de luistersessie gedragen. Er werd weinig tussendoor gekletst; iedereen bleef tot het einde. Sterker: waar een luisteravond normaliter om 22.30 uur eindigt werd hier door de leden nog om 2 extra muziekstukken gevraagd: dan heb je als demo-gever iets heel goed gedaan!
En om maar te eindigen met een variant van dezelfde pindakaasabrikant waarmee ik begonnen ben:
“de sound van deze JBL-set: ik vind het gewoon lekker”.
Playlist:
Haevn: welcome the wind
De cd van Rhapsody
Sting: An Englishman in New York
Faultline: Send in the clowns
Sorello Duo: O holy Night
George Benson: The Ghetto
Jacintha: The Look of Love
José James: I found a Love
Tears for Fears: Woman in Chains
Luciana Souza: That’s no way to say Goodbuy
Dead Can Dance: Yulunga
Carla Lother: Ephemera
Pink Floyd: Allons-y
José Carreras: Navidad en Verano
….en anderen.