Vanavond te gast Leo de Klerk, de vinder van het Bloomline Omniwave systeem. Leo heeft ruime ervaring in studio opnames van klassieke muziek als ook veld-opnames en daar ligt ook de oorsprong van de vanavond voorgestelde Omniwave. Leo’s verhaal van vanavond is reeds eerder opgetekend, waarvoor mijn dank. Zie het verslag van Rene van Es. www.hifi.nl/artikel/26052/Review-Bloomline-Omniwave-de-onhoorbare-luidspreker.html En een iets beknoptere versie van Ad Speksnijder. https://www.opusklassiek.nl/audio/audio-as/omniwave.html
De presentatie van Leo was boeiend, waarbij het ene na de andere flipover vel werd gebruikt om woorden met tekeningen te ondersteunen. Jammer alleen dat de tekeningen van Tonmeister Leo door het beroerde licht helemaal niet te zien waren. Het deed echter niets aan onze aandacht voor het verhaal; een heerlijke OmniWave ontstaan lezing. En blij dat ik ben lid te zijn van ons audioclubje want in de afgelopen 14 maanden hebben we drie keer een ontstaan lezing gehad. Tom Nuyts van Illumnia en Kommer Kleijn van John Watkinson waren de andere twee. Drie onderhoudende demo’s met drie verschillende benaderingen.
Zo is de Magister van Illumnia is gebaseerd op de filosofie een perfecte luidspreker unit te bouwen. Resultaat van de ingenieuzitiet en cost-no-object benadering is een schitterende ‘zwevende’ luidsprekerunit.
https://www.audioclub-limburg.nl/ilumnia-magister-optimalisatie-buiten-de-gangbare-marges
Kommer Kleijn van de John Watkinson Legend benaderd een goede weergever vanuit de werking van ons oor en hersenen met als resultaat een ingenieus actief aangestuurd puntbron systeem. https://www.audioclub-limburg.nl/john-watkinson-legend-precision-sound-reproducers-en-apparatuur-van-432evo
En deze avond Leo dus die vanuit de praktijk in een setting met echt geluidsbronnen tot zijn vinding is gekomen. Een jaren lang proces vanuit aangepaste Philips MFB luidsprekertjes naar aangepaste KEF units naar de huidige in eigen beheer vervaardigde units die vanavond staan opgesteld.
A propos opstelling; Leo had de luidsprekers in het midden van de zaal gezet met aan beide zijden stoelen. De setting leek een beetje alsof we zouden gaan zit-volleyballen. Alleen nog even een draadje spannen en we konden beginnen. Een vreemde opstelling dus. Maar ook ‘vreemd’ geluid. Bij mijn binnenkomst bijvoorbeeld werd ik verwelkomt door flierefluitende vogeltjes geluiden. Geluiden die ik wonderbaarlijk echt vond overkomen. Ik ben dus zeer benieuwd naar wat we zouden gaan horen vanavond!
Welnu, we hoorden niet zo veel muziek. Bij vele demo’s is vaak te weinig verhaal en te veel muziek. Gevolg, we raken jammer genoeg verveeld. Vanavond geen verveling maar dus wel iets te weinig muziek. De klassieke muziekstukjes die Leo ons laat horen waren echter precies mijn eigen muzieksmaak. Bij het eerste stuk dat we hoorden geraakte ik in een soort walhalla. Die ruimtelijkheid, die plaatsing en diepte. Net als de flierefluitende vogeltjes bij binnenkomst kan ik mij niet aan de indruk onttrekken nooit eerder zoiets ‘ werkelijks’ te hebben gehoord.
De opname doet natuurlijk veel. Bij klassiek, een muziek stijl waarbij men over het algemeen minder ‘ingrijpt’ in de opname en tevens opnames met weinig microfoons, dan komt deze Omniwave tot zijn volste recht. Nu ben ik dus een zo’n ‘klassiek’ mannetje en stel illusie van werkelijkheid ten zeerste op prijs. Als fervent Radio 4 luisteraar worden mij vaak live concerten voorgeschoteld. En die opnames wil ik redelijk echt kunnen beleven. Om die reden staan de luidsprekers bij mij thuis min of meer opgesteld volgens het Cardas principe (Google: Cardas Room Setup; near field listening position). Ik zit in een sweet spot driehoek, luidsprekers verwijderd van de muren en vrij dicht op de luidsprekers. In die opstelling staan de luidsprekers weliswaar midden in ge woonkamer maar krijg ik illusionair wel het meest authentiek aandoend podium voorgeschoteld. (Oogjes dicht en snaveltjes toe).
Toch kan mijn home sweet spot geluid op geen enkele wijze concurreren met de gefingeerde werkelijkheid die de Omniwave opwekte. Ik refereer hier weer even aan de ‘echte vogeltjes’ bij binnenkomst door de zaal fladderden. Nu wordt de Omniwave vaker aangekondigd als de onhoorbare luidspreker. Onzin natuurlijk want we horen de Omniwave weldegelijk maar we ervaren de bron niet. Ja, dat is wel wennen.
Het is echter de/je muziekvoorkeur bepaald of je wel of niet gelukkig wordt van deze echtheid. Want de Omniwave is ‘gevoelig’ voor geënsceneerde werkelijkheid, zoals we konden horen was de opname van het meest recente album van David Bowie. Net als David Bowie’s muziek zal veel artificiële muziek niet om aan te horen zijn op de Omniwave. Maar erg is dat niet want daar is dan ook helemaal niet op gebouwd. En het is ook helemaal niet vreemd dat de ene muziek op de ene speaker lekker klinkt dan op de andere. Elke luidspreker heeft namelijk zijn eigen signatuur. Om die reden bezit ik bijvoorbeeld meerdere paren en kan gemakkelijk wisselen als zin heb in en ander ‘geluidssmaakje’.
Trekken we een vergelijk naar koptelefoons dan is de Sennehiser HD600 bijvoorbeeld een neutrale koptelefoon. Erg goed, maar wat saai van klank. Luister je naar de HD800 dan klinkt het lekkerder maar minder neutraal. Hij heeft dus meer signatuur dan de HD600. Een extreme signatuur hoor je bijvoorbeeld via de geprezen AKG K712. Door het aangedikte laag klinkt klassiek niet lekker op deze koptelefoon maar pop des te meer. En een allemans signatuur, eentje die alles lekker afspeelt is bijvoorbeeld de Philips Fideleo X2HR. Zou ik enkel naar klassiek luisteren dan zou ik kunnen volstaan met mijn oude AKG K712 DF (Diffusion Field). Ik ken geen koptelefoon die een podium werkelijker kan weergeven dan de DF versie van AKG.
En dat podium weergeven doet de Omniwave als in een klasse appart. Ik ben nog steeds een beetje beduusd als ik terugdenk aan woensdagavond, zo werkelijk echt. Maar er zijn nog een paar puntjes waar ik antwoord op wil krijgen gaan. Leo gaat mij zeker nog een keer zien, dat is duidelijk voor mij.
Een van zaken waar ik meer van wil weten is volume en perceptie. Hoe klinkt de Omniwave ’s avonds op laag volume? Wellicht maak ik mij druk om niets maar op mijn luisterplek is de geluidsdruk ’s avonds tot maximaal 65dB. Daarbij geniet ik nog met volle teugen. Ik heb dan mijn ogen dicht en droom weg. Ofschoon ik mij wel te alle tijden blijf realiseren naar luidsprekers te luisteren. Luidsprekers van korte afstand direct in mijn oortjes stralen. Maar toch komt het redelijk echt over in mijn hersenen. Gaat dat ook zo werken met de Omniwave? Daarbij valt het je realiseren van aanwezigheid van een luidspreker namelijk weg en ze stralen ook niet direct in mijn oren. Welke invloed heeft dat op mijn hersenen en perceptueel waargenomen geluidsdruk?
Weet Leo dat punt te slechten dan heb ik een probleem want ben verliefd op de Omniwave sound, maar hij is niet in de aanbieding is. Daar tegenover kost hij aanzienlijk minder dan de 18.000 Euro voor de Illumnia Magister of tegen de 40 duizend voor en de Watkinson Legend. Weliswaar is € 8000,- nog steeds geen kattenpis maar het is een aankoopbedrag dat voor velen van ons bereikbaarder is. Ik begin althans met wat extra’s te sparen.
Namens ons allen wil ik Leo bedanken voor de onderhoudende presentatie en het kennis laten maken met de Omniwave en meer in het bijzonder het mij in vervoering brengen door muziekfragmenten. Fragmenten die wellicht grote impact gaan hebben op mijn audiotoekomst.
Frank Brekelmans
Bloomline Acoustics
Tel: +31(0)78-6736474, +31(0)6-26210539
